In een dorpje in de bergen van Lesotho wacht de 80-jarige weduwe Mantoa op de terugkeer van haar zoon, haar laatst overgebleven familielid. Wanneer ze te horen krijgt dat hij tijdens zijn werk in de mijn omgekomen is, wordt ze overmand door verdriet en begint ze afscheid te nemen van de wereldse zaken. Op hetzelfde moment wordt bekendgemaakt dat haar dorp moet wijken voor de aanleg van een waterreservoir. De dorpelingen voel zich verslagen, maar Mantoa vindt net haar strijd- en levenslust terug.
Commentaar
Deze film is een melancholisch, maar visueel sterk sprookje dat brandhout maakt van de manier waarop mens en natuur moeten wijken in naam van de vooruitgang. Regisseur Lemohag baseerde zich op het leven van zijn grootmoeder – en met haar vele anderen overal in de wereld – die gedwongen werd om weg te trekken uit haar dorp.
